تأثیر آموزش بر سلامت در منتخبی از کشورهای منا (2010- 1995)

سلامت یکی از نیازهای اساسی انسان و پایه همه فعالیت هاست. سلامت رفاه نیست بلکه ضرورت اساسی برای تأمین رفاه و آسایش افراد و جامعه است.از این رو، اقتصاددانان و سیاست گذاران توجه زیادی در یافتن روش و مکانیزم بهینه برای ارتقای سلامت جامعه داشته اند.به این ترتیب برای دستیابی به سطوح بالایی از سلامت، مطالعات بسیاری در جهت شناسایی عوامل موثر بر سلامت صورت گرفته است. یکی از این عوامل آموزش است. آموزش می تواند با تحت تأثیر قرار دادن ابعاد مختلف زندگی انسان، سلامت وی را بهبود بخشد. به این ترتیب، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بر سلامت مردم در منتخبی از کشورهای منا در سال های 1995 تا 2010 است. در این مطالعه تابع تولید سلامت برای 10 کشور عضو منا تخمین زده می شود. این تابع براساس مدل تئوریکی گروسمن می باشد و از نهاده های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در این سیستم استفاده می شود. فرم انتخاب شده تابع تولید اولیه، کاب- داگلاس می باشد. در این پژوهش سلامت ستانده است و با استفاده از امید به زندگی اندازه گیری می شود و آموزش یکی از نهاده های موثر بر سلامت است که یک مرتبه با استفاده از نرخ باسوادی (شاخص کمّی) و یک مرتبه با استفاده از نسبت معلمان به دانش آموزان (شاخص کیفی)، اندازه گیری می شود.به این ترتیب برآورد مدل ها با روش حداقل مربعات تعمیم یافته و در چارچوب سیستم داده های تابلویی و اثرات ثابت انجام می شود. نتایج برآورد نشان می دهد که افزایش در تولید ناخالص داخلی سرانه، سرانه مخارج بهداشتی، نرخ باسوادی، نسبت معلمان به دانش آموزان، شهرنشینی و شاخص تولید مواد غذایی، اثر معنادار و مثبتی بر امید به زندگی دارد.به این ترتیب، نتایج نشان می دهند که آموزش اثری قوی و مثبت بر سلامت دارد و شاخص های کیفی آموزش نسبت به شاخص های کمّی به میزان بیشتری سلامت را تحت تأثیر قرار می دهند.